Kanion rzeki Blyde w RPA

Historia

Biali kolonizatorzy przybyli do Południowej Afryki dniu 6 kwietnia 1652. Dopiero w 1840 roku potomkowie pierwszych osiedleńców zmęczeni brytyjskimi rządami wyruszyli na północ w poszukiwaniu miejsca by założyć swój nowy kraj. Voortrekkers w języku afrikaans, wyruszyli w ekspedycji zwanej Wielkim Trekiem.

Mężczyźni zostawili swoje żony i dzieci w obozie u zbiegu rzek, w poszukiwaniu drogi w dół skarpy. Po kilku tygodniach zaczęły obawiać się, że śmiałkowie zaginęli, dlatego miejsce to nazwano Treur, czyli smutek. Podczas powrotu osiedlili się obok następnej rzeki, gdzie niespodziewanie spotkali długo oczekiwanych mężczyzn. Na cześć tego wydarzenia rzekę nazwali Blyde, czyli radość.

Z kolei Bourkes Luck Potholes nazwano by upamiętnić szalonego poszukiwacza złota z Irlandii Tom Bourke. Myśląc logicznie, Bourke był pewien, że głębokie gary eworsyjne gromadziły na dnie ciężkie zarodki złota. Zmarnował tutaj parę lat cennego czasu, i złota nie znalazł. Miał jednak szczęście, dorobił się majątku w innym miejscu.

Aby w pełni docenić to miejsce, wzniesiono pomosty widokowe. Nie ulegaj złudzeniom, że jeśli zwiedziłeś jeden pomost, to widziałeś je wszystkie. Daj sobie parę godzin na prawdziwą eksplorację, zanurz stopy w wodzie w górnym biegu Potholes. Każde miejsce jest wyjątkowym dziełem sztuki, z falistymi warstwami cytrusowo-pomarańczowej skały przeplatanej kością słoniową, błyszczącą żółcią i pasmami czarnego dolomitu w gładkich lejach.

Jak dojechać?

Podążaj drogą R532 z Sabie przez około 65 km, Bourke's Luck Potholes będą po prawej stronie i wyraźnie oznaczone drogowskazami. Z Graskop jedź trasą R532 - 35 km na północ. Przejdź 700 m od parkingu, aby zobaczyć Potholes.

Kiedy zwiedzać

Atrakcje Trasy Panoramicznej zwiedzaj w godzinach popołudniowych, napotkasz wtedy najlepsze warunki atmosferyczne do oglądania Bożego Okna, Pinnacle, Blyde River Canyon. Z rana może być zimno lub napotkasz gęste mgły, ale w godzinach porannych, panują najlepsze warunki do robienia zdjęć ze względu na kierunek promieni słońca.

Three Rondavels

Kolejnym koniecznym do zobaczenia widokiem są trzy krągłe formacje skalne Three Rondavels (Trzy Chaty), około 17 km dalej w kierunku północnym. Istnieje wiele punktów widokowych, z których każdy jest inny, więc upewnij się, że spacerujesz od jednego końca do drugiego. Bądź odważny i podejdź do krawędzi. Patrząc w dół na tę zieloną krainę czarów, wyobraź sobie wielki wstrząs, gdy skorupa kontynentalna wybrzuszyła się, a ta część Afryki oderwała się od starożytnego superkontynentu Gondwany 500 milionów lat temu.

Tym łupkowo-kwarcowym skałom uwieńczonym trawiastymi dachami, w stylu afrykańskiej strzechy i jednej płaskiej formacji nadano nazwy na cześć wodza Mapulana Maripi - Mashile i jego trzech żon na cześć wodza plemienia Mapulana Maripi Mashile. Od najniższej do najwyższej ich imiona to Magabolle, Mogoladikwe i Maseroto. Szczyt na końcu w tym samym rzędzie, jako najwyższy nosi nazwę Mapjaneneg (wódz) nazwany na cześć Maripi.Punkt widokowy, w którym stoisz, znajduje się 1380 m nad poziomem morza, a Trzy Rondavels stoją kolejne 700 m wyżej, uformowane z łupków i kwarcytu zostały odsłonięte przez miliony lat erozji.

Mariepskop

W tle za Trzema Rondavels widoczna jest płaska góra z masztami komunikacyjnymi na szczycie, zwana Mariepskop- miejsce o wielowiekowej dziwnej i fascynującej historii. Wysokość 1947 m. n. p. m. sprawia, że jest to najwyższe wzniesienie północnych Gór Smoczych. Plemię Mapulana znalazło tam schronienie, podczas napadu ludu Suazi. Miejscowi znali tajne ścieżki na szczyt, zastawili pułapki, tworzyli fałszywe ścieżki, a następnie zrzucili głazy. Mówi się, że przywódca tego północnego plemienia Sotho, wódz Maripe, jest pochowany na szczycie, stąd nazwa Mariepskop (głowa Maripe). Pod koniec lat 50. rząd Republiki Południowej Afryki w obawie przed agresją sąsiednich krajów zbudował tam stację radarową jako system ostrzegawczy przed nalotami wroga. Tam, gdzie wcześniej znajdowały się ścieżki spacerowe, w 1957 roku zbudowano drogę na szczyt, którą później poszerzono, aby pomieścić ciężki sprzęt. Stację opuszczono w 2003 roku. Wszystko, co pozostało, to wioska duchów, w której mieszkał personel Sił Powietrznych. Można ją odwiedzić, ale trzeba być doświadczonym kierowcą samochodu terenowego.

Osobliwością rzeki Blyde jest fakt, że nie ma dostępu do reszty kanionu ze Swadini, możesz tam dostać się wyłącznie z Limpopo. Bądź przygotowany do godzinnej jazdy w kierunku zachodnim wzdłuż szosy R527, aż dojedziesz do R36 biegnącej do Ohrigstad. Panoramiczna jazda będzie pełna wartych podziwu widoków, przełęcz Abel Erasmus jest spektakularnym odcinkiem, wraz z krótkim tunelem Strijdom JG. Zanim dojedziesz do Ohrigstad, trasą R532 jedź na wschód w kierunku Graskop – na tym odcinku jest słynna Trasa Panoramiczna.

Unikalna Przyroda

Kanion Blyde słynie z zawsze zielonych, bujnych subtropikalnych roślin na zróżnicowanym terenie. Obszar 29 tys. ha porastają łąki, sawanny i lasy z ponad 1200 gatunkami roślin, wiele endemicznych. Obszar ten jest podatny na wyładowania atmosferyczne, pożary wspomagają kwitnienie i kiełkowanie afrykańskich roślin.

Możesz zobaczyć sępy, gadożery brunatne (Circaetus cinereus), bieliki afrykańskie (Icthyophaga vocifer) i wszelkiego rodzaju sokoły i pustułki szybujące na wietrze w kanionie. Ibisy łyse (Geronticus calvus) występują na trawiastych wyżynach, Dudkowce (Promeropidae) i Nektarniki (Nectariniidae) są szczególnie łatwe do zauważenia, gdy kwitną aloesy, a ptaki leśne, takie jak Turaki niebieskozielony (Tauraco corythaix) i Dzierzbiki (Malaconotidae), występują w gęstym lesie. System rzeczny Blyde ma unikalne małe ryby, takie jak Treur Barbus (Enteromius treurensis) i Rosefin Barbus (Enteromius argenteus), które są endemiczne i chronione. Ridboki górskie (Redunca fulvorufula) i pawiany zamieszkują tę stronę urwiska, podczas gdy hipopotamy, krokodyle, zebry i koby śniade (Kobus ellipsiprymnus) znajdują się wokół brzegu tamy poniżej. Poniżej punktu widokowego Three Rondavels znajduje się zapora Blyderivierpoort, ukończona w 1974 roku w celu zapewnienia nawadniania rolniczego i dodatkowej wody dla górnictwa i przemysłu papierniczego w Phalaborwa. Droga w dół do tamy i dna kanionu jest długa i kręta (około 90 km), ale malownicza, więc nie spiesz się i ciesz się widokiem. Zobaczyłeś tylko część tego, co może Ci pokazać Rezerwat Przyrody Kanionu Rzeki Blyde.

Przełęcz Abel Erasmus

Przełęcz Abel Erasmus na drodze R36 nazwano na cześć mężczyzny urodzonego w 1845 roku, który był małym chłopcem, gdy wraz z matką wyruszył z Voortrekkerem Potgieter, aby osiedlić się w rejonie Ohrigstad. Zdobył doświadczenie w buszu i stał się kompetentnym rolnikiem. Sprzedał farmy w Mac Mac i Graskop ze znacznym zyskiem w czasie odkrycia złota. Później zaangażował się w życie polityczne, został rdzennym komisarzem i pomagał w budowie kolei. Po odkryciu złota w Leydsdorp (obecnie prowincja Limpopo), Abel stał się pionierem trasy przez góry do rzeki Olifants nazwanej później Abel Erasmus Pass. Po przejechaniu przez tunel JG Strijdom zjeżdżasz z wysokich klifów z piaskowca pokrytych wielobarwnym mchem, aby podziwiać spektakularny niziny widok. Skręć w prawo na R531 i podążaj za znakami do Swadini, Forever Resort.

Wjazd do rezerwatu i zapory Blyderivierpoort znajduje się nieco dalej. Wyboista droga prowadzi do centrum dla zwiedzających, które jest nieco nudne, ale warto się tam udać, aby zaczerpnąć dawkę informacji. Warto wybrać się na wycieczkę łodzią, ponieważ jest to najlepszy sposób, aby zobaczyć tamę i spektakularny kanion z dołu. Podczas wycieczki łodzią zobaczysz wodospad Kadishi. Jest to wodospad Tufa, co oznacza, że gdy woda przepływa przez skałę dolomitową, pochłania wapń i osadza formacje skalne szybciej niż skała ulega erozji. Skały przy wodospadzie stają się większe, a nie mniejsze. Dostępne są piesze szlaki, niektóre dłuższe niż inne i jeden w kierunku wodospadu, może być gorąco, więc weź wodę.

Zanim wjedziesz do kanionu, możesz spędzić kilka godzin na zwiedzaniu jaskiń Echo i jaskiń Shoe (nie przeoczysz ich, dzięki olbrzymiemu butowi ustawionemu przy wejściu) i Muzeum Człowieka (Museum of Man). Prezentowane tam są ryciny naskalne Buszmenów, unikalne komory z echem i sklepy z pamiątkami.

The Devil's Window (okno diabła), pieszy szlak kanionu rzeki Blyde, grób Oswalda Pirow, the Lookout Tower (wieża widokowa) i The Peak, są innymi miejscami, jakie zobaczysz w miarę zbliżania się do najbliższego miasta - Graskop. Piesi turyści mogą zatrzymać się na noc w jednej z chat, co oznaczać będzie mniej podróżowania i więcej chodzenia. Jeśli podróżujesz samochodem, możesz przemierzać cały kanion przyzwoitymi drogami. Turyści mają tendencję do podróżowania od jednego do drugiego punktu widokowego - my zrobiliśmy tak samo, w ten sposób zbliżaliśmy się do Bożego Okna (God's Window). Po drodze zauważyliśmy ogromne, niczym drzewa, paprocie i storczyki, a także kilka antylop.

Miłośnicy ptaków zobaczą tu wiele ciekawych gatunków ptaków uwielbiających te egzotyczne lasy ciągnące się kilometrami. Ale większość turystów nie zwraca na to uwagi, jadą szybko podziwiać widoki z Bożego Okna Nic dziwnego, przy dobrej widoczności z klifów rozlega się widok o promieniu 125 km (250 km) Można spoglądać 900 m w dół do wąwozu poniżej lub w dal na rozległy Lowveld. Piesze szlaki turystyczne są tu wspaniałe, więc pakuj piknik, zakładaj mocne buty i nie zapomnij aparatu fotograficznego. Będziesz wspinać się na wiele stopni, musisz iść powoli, pić dużo wody, podziwiać połacie lasów i rezerwat przyrody poniżej. Najwyższym punktem jest Wonder View, znajdujący się 2 km na północ od Bożego Okna. Po wyjściu z kanionu nie przegap Wieżycy (Pinnacle Rock), niezwykłej kolumny kwarcowej wznoszącej się niczym baśniowa wieża czarnoksiężnika. Wysoka na około 30 m, wolno-stojąca, otoczona gęstym lasem. Wieżycę znajdziesz podczas jazdy wzdłuż R534, do Graskop.